Ohm Shanti

Voordat ik naar Nepal ging had ik, in goed overleg, bedacht iets langer te blijven dan de cursus en dus ook nog wat andere ervaringen op te doen. Een ding wat op mijn pad kwam was een yoga en meditatie retreat. Heel toevallig was dat natuurlijk niet, gezien ik de laatste tijd probeer dagelijks (kort) te mediteren en yoga te doen. Ik vond een mooie plek in Pokhara, dus boekte een aantal dagen daar. 

De retreat lag nogal verscholen, met een niet echt begaanbare weg ernaar toe. Ik geloof dat de taxi chauffeur af en toe een beetje binnensmonds vloekte toen we naar boven hobbelden.

In het retreat is plek voor 20 gasten die voor een of meerdere dagen een all- inn arangement boeken. Dat wil zeggen: je hoeft niet na te denken over wat dan ook. Voor t opstaan ( om 6.00) gaat een medewerkers langs de deuren met een klankschaal, dus je wordt rustig wakker gemaakt. Vervolgens wordt voor elke sessie en voor elk eetmoment een bel geluid. Je hoeft dus geen klok in de gaten te houden en kunt lekker ontspannen. Het eten was het beste ( en meest gezonde) in Nepal tot nu toe. Vegan, heel veel verse groenten en fruit, niet te pittig, goede porties en allemaal organic. De hele dag stond er een heerlijke herbal tea klaar om van te pakken. Ik ben die drie dagen niet van het terrein afgeweest... 

naast 3 uur yoga per dag was er 2 uur meditatie. En  in de ochtend kon je een treatment kiezen ( stoombad, stoom inhalatie, voetenbad etc), en je kon evt een massage bij boeken. Na dag twee, met toch wel behoorlijke spierpijn van de intensieve yoga, boekte ik een deep tissue massage. Nooit geweten dat er zo deep nog tissue zat. De kleine dame klom op de tafel, vervolgens bovenop mij en probeerde me door de tafel heen te duwen. Het was behoorlijk gevoelig af en toe maar wel heerlijk en, much needed.
De yoga was anders dan gewend, en begon telkens met het zingen van mantra’s. Nu kan ik sowieso niet zingen en voelde ik me redelijk ongemakkelijk erbij, ik deed gewoon mee. Dat onderdeel zal nooit favoriet worden. Ook een van de meditatie types was mantra’s chanten. Ohmmmmmmm, Ohhhhhhhhm, etc. En dat 40 min lang en intussen ietwat ongemakkelijk zittend. De candle gazing meditatie was wat meer mijn ding. Dat was voor t slapen gaan ( bedtijd 21 u, die haalde ik echt met moeite, kapot om 19 u). Het maakte me erg rustig dus werkte goed.
Het onderdeel: chanten, singing yoga, heb ik een keer gedaan. En net als mijn engelse buurvrouw aangaf, was dat niet helemaal mijn ding. ‘ I am to English for this I guess’ zei ze. Ik kon niet anders dan me daarbij aansluiten, ik was te Nederlands. 
De yoga was pittig. De ochtend yoga werd gegeven door iemand anders dan de middag, en al met al zag ik 4 verschillende docenten. Een dame, de enige dame, was behoorlijk streng: you! You take block! ( ik moest een blokje gebruiken omdat ik niet helemaal soepel aan de grond kwam, om de houding beter te kunnen uitvoeren), haar indringende blik zorgde ervoor dat ik zeer gedwee een blokje ging halen en verder ging. Deze dame was overigens een kei in Yoga nidra, een soort meditatieve yoga waarbij je ligt en naar een diepe ontspanning gaat. Ze gebruikte daarbij een gong en klankschalen. ‘ relax each and every part of your body.... feel the energy from the tips of your toes to the top of your head. Relax. Breath in deeply, breathe out completely.....’  dit alles met een geweldig Nepalees engels accent en de ontspanning was een feit.

Na drie dagen niks hoeven, niet nadenken, geen tot zeer slechte wifi, en nog weer twee extra boeken uit, is het tijd om verder te gaan naar Kathmandu, voor de laatste dag.